www.politologiagnieznoceg.fora.pl

SZYNKOWSKA LUCYNA · Wysłany: Śro 10:26, 07 Mar 2012 Temat postu: System partyjny Wielkiej Brytanii

Hej, to materiał na egzamin, chyba w ostatnim punkcie jest pytanie z systemów partyjnych Wielkiej Brytanii. (mam nadzieję, że tyle wystarczy na ten temat)
Miłej nauki.

System partyjny Wielkiej Brytanii

Brytyjski system partyjny jest systemem dwupartyjnym w tym znaczeniu, że walka o władze praktycznie odbywa się między dwoma partiami: Partią Konserwatywną i Partią Pracy. Inne partie uczestniczą w wyborach, ale nie mają szans na zwycięstwo. O brytyjskim systemie partyjnym decydują: specyficzny charakter konfliktów społecznych i zasady systemu wyborczego. System wyborczym w Wielkiej Brytanii sprzyja systemowi dwupartyjnemu ( system większościowy, jednomandatowe okręgi wyborcze ). Po ostatnich wyborach 2010r. – 650 deputowanych ( powstała koalicja Partii Konserwatywnej z Liberalną Demokracją ).
Partia Konserwatywna oficjalna nazwa: Partia Konserwatywno-Unionistyczna. Powstała w 1832 roku w wyniku przekształcenia ugrupowania torysów, popularnie nazywana w dalszym ciągu torysami. Jedna z dwu (obok Partii Pracy) głównych partii w Wielkiej Brytanii. W jej programach akcentuje się ciągłość tradycji narodowej, wolność jednostki, rolę rodziny, równość wobec prawa, nie naruszalność dóbr prywatnych i gospodarkę wolnorynkową.
W 1976 roku wraz z objęciem przywództwa przez Margaret Thatcher w programie partii nastąpił zwrot. Od 1979 roku Thatcher na stanowisku premiera konsekwentnie realizowała politykę thatcheryzmu ( czyli - Thatcheryzm – poglądy i będąca ich wynikiem działalność Lady Margaret Thatcher ) opierającą się na liberalizmie ekonomicznym, monetaryzmie, prywatyzacji wielu gałęzi przemysłu, niechęci do pogłębiania integracji europejskiej i centralizacji państwa. Po ustąpieniu Thatcher w 1990 roku polityka ta została nieco złagodzona przez nowego lidera partii i premiera Johna Majora, co umożliwiło m.in. przystąpienie Wielkiej Brytanii do Traktatu z Maastricht .
Konserwatyści oddali władzę dopiero w 1997, kiedy zdecydowanie przegrali wybory. Nowym liderem wybrany został William Hague, przeciwnik bliższej integracji europejskiej. Po kolejnych przegranych wyborach w 2001 roku Hague'a zastąpił Iain Duncan Smith, jeszcze bardziej eurosceptyczny. Zmiana przywództwa nie poprawiała notowań partii, które były najgorsze od wielu lat; W latach 2003-2005 przewodniczącym partii był Michael Howard. Obecnie ( po wyborach 2010r.) na jej czele stoi David Cameron, który od 11 maja 2010 pełni funkcję premiera. Mimo wygranych wyborów partia nie osiągnęła większości umożliwiającej jej samodzielne sprawowanie władzy ( obecnie od 2010r. - 305 mandatów ) i zmuszona była wejść w koalicję z partią Liberalni Demokraci.
Partia Pracy, potocznie laburzyści – brytyjska socjaldemokratyczna partia polityczna powstała w lutym 1900 r. Partia Pracy od początku działała w ścisłym związku ze związkami zawodowymi. Statut przewiduje członkostwo indywidualne i zbiorowe (do 1918 roku wyłączne). Członkostwo indywidualne posiada ok. 300 000 osób, a na zasadzie członkostwa zbiorowego do partii należy ok. 5,3 mln osób. Partia finansowana jest w ponad 80% ze składek związków zawodowych. Partia jest swoistą federacją składająca się ze stowarzyszeń społecznych ( robotnicy, mniejszości etniczne, drobni urzędnicy, rolnicy, ludzie wolnych zawodów).
W 1945 roku laburzyści po raz pierwszy sformowali jednopartyjny rząd większościowy pod przewodnictwem Clementa Attlee, który wprowadził radykalne reformy gospodarcze nacjonalizując wiele gałęzi przemysłu, reorganizując system podatkowy, ubezpieczeń społecznych i służbę zdrowia.
Laburzyści tworzyli jeszcze rząd w latach 1964–1970 i 1974–1976 (premier Harold Wilson) oraz 1976–1979 (James Callaghan), po czym pozostawali w opozycji przez 18 lat. Partia Pracy powróciła do władzy dopiero w 1997 r. pod przewodnictwem Tony'ego Blaira, który dokonał zdecydowanej modernizacji partii w kierunku tzw. trzeciej drogi. Laburzyści w pełni zaakceptowali zasady wolnorynkowe, zmniejszyli uzależnienie od związków zawodowych, zapowiadali reformy ustrojowe (autonomia dla Szkocji i Walii – zrealizowana od 1997 roku, zlikwidowanie dziedziczności w Izbie Lordów – 1999 roku). W 2001 roku Partia Pracy ponownie wygrała wybory uzyskując 40,7% głosów, w 2005 zwyciężyła uzyskując 36% głosów.
W wyborach w 2010 przegrała z Partią Konserwatywną, uzyskując 29% głosów (2. wynik) i 258 mandatów w Izbie Gmin. Obecny lider Partii Pracy to Ed Miliband.
Do miana trzeciej "siły" aspirują Liberalni Demokraci, centrowa, centrolewica.
Liberalni Demokraci ( LD ) – brytyjska socjalliberalna partia polityczna powstała w 1988 r. w wyniku połączenia Partii Liberalnej i Partii Socjaldemokratycznej.
Liberalni Demokraci są trzecią co do wielkości brytyjską partią polityczną, jednak aż do 2010 roku nigdy nie uczestniczyli w sprawowaniu rządów. LD za przyczynę uznaje obowiązujący w Wielkiej Brytanii system większościowy i postuluje jego zmianę na proporcjonalny. W wyborach do Izby Gmin w 2005 roku partia zdobyła 22,1% głosów, co dało jej 62 (9,6%) mandaty. W 2006, po śmierci parlamentarzysty z ramienia Partii Pracy, LD udało się wprowadzić kolejnego członka do Izby, zwiększając całkowitą ich liczbę do 63. W wyborach w 2010 roku uzyskała 23% głosów, co jednak przełożyło się na mniejszą liczbę mandatów - 57. Współtworzy rząd z Partią Konserwatywną, na czele którego stoi David Cameron. Partia ta jest najbardziej przychylna Unii Europejskiej spośród głównych partii brytyjskich. Jej przewodniczącym od 2007 roku jest Nick Clegg.
Partie reprezentowane w Izbie Gmin
• Szkocka Partia Narodowa ( 6 mandatów )
• Partia Walii
• Demokratyczna Partia Unionistyczna ( 8 mandatów )
• Sinn Féin- irlandzka organizacja i partia
• Socjaldemokratyczna Partia Pracy
• Partia Zielonych Anglii i Walii

SZYNKOWSKA LUCYNA · Wysłany: Śro 10:33, 07 Mar 2012 Temat postu:

Sorki, miałam to umieścić w "partiach politycznych" a wyszło osobno. Shocked